Monday, December 03, 2007

Waxing poetic in the metro II

The first one almost got me in trouble, but well, here it is.

Berso sa metro # 2

Me pides sampaguitas... No te envío,
porque, al ir a cortarlas de la rama,
sentí temblar mis manos y mi pecho
prensado por la lástima.

No quiero que padezcan esas flores,
como padece, lejos de tí, mi alma,
no quiero que al contacto de mis manos
perezcan marchitadas.


Humingi ka ng sampaguita... Di kita bibigyan.
dahil nang puputulin ko na sa mga sanga'y
nanginig ang aking kamay at ang dibdib ko'y
nanikip dahil sa awa.

Ayokong magdusa ang mga bulaklak na iyan,
gaya ng pagdurusa ng puso kong malayo sa iyo;
ayokong sa sandaling hawakan ng aking kamay,
iya'y malanta at mamatay....

- Jose Palma (1876-1903)


Berso sa metro #3

Si alguna vez la vida te maltrata,
acuerdate de mi,
que no puede cansarse de esperar
aquel que no se cansa de mirarte.

Kung sakaling malupit sa iyo ang kapalaran,
alalahanin mo ako,
dahil hndi mapapagod sa paghihintay
itong walang sawang tumitingin sa iyo.

- Luis Garcia Montero